küflü sabahlaR uzaklar hep hamile kalır çocukluğuma.. ne kadar uzak- sa o kadar çok çocuk doğurur ruhum yakınma.. döllendik- çe gözyaşlarını, binlerce piç dökülür yanaklarımdan ya- naklarına.. iç geçirdiğim günler, beşik gibi sallar ruhumu günümüzüntürkiye'sinde.. bildiğim tüm küfürler, iltifattır aslinda benim: sen yatağımın bir köşesinde çırılçıplak kilim gibi serildiğinde.. sabahın bile beş vakti var kendi içinde.. sabahın körü, sabahın sağın, sabahın ikindisi, akşamı, yatsısı.. sabahın köründe görmez kimse kimseyi.. sağmnda duymaz ruhum bedenimdeki bağırış çağırış içindeki engelsiz yetişim.. sa- bahın ikindisinde su değer insanın yüzüne.. avuç avuç soğuk su, almndan başlar çenene kadar gezer yüzününher metrekaresinde.. sabahın akşamı, insanların uyanmaya başladığı vakittir.. gün ağarmış, horoz tavuklara da- danmaya başlamıştır bile..

bedenin uyuduğunda, sabahın yatsı namazıdır seccadende.. beş vaktin var mı bu sabah? bir fincan kahvelik ya da? bir yastıklık da olur? bir çarşaf var sana göstermek istediğim? yatağın altina birkaç küfür düşmüş.. eğilip alsam, takar mısın kulağının memesine? yine uzaktasın.. gözden, dilden, etten, tenden,gönül- den uzakta.. buz gibi metal bir levhaya sanlı sanki yatağım.. uyuyamadım..

başımı yastığa koyduğum anda başlıyor gün sanki.. bir cigaralık yanık kokusu için neler ver- mezdim şimdi.. bir sigara yaksana bana.. kibritin bile ayrı kokuyor sanki senin.. küfür edeceğim şimdi yalnızlığıma.. alınır içim diye susuyorum.. yoksa çoktan sövmüştüm gel- mişine geçmişine, huyuna cinsine, nesline cismine.. bi sıgara yaksana bana.. kirli bir yazının ortasındayım yine.. yağ dökülmüş gibi duruyor harflerin ortasına.. tuz döksem izi çıkar mı dersin? bir avuç tuz bassam şimdi kirden yağlanmış paragraflann üzerine?

ya da en güzeli kuru temizleme.. ver parayı, yıkayıp ütüleyip redakte edip getirsinler sayfanda yazan tüm harf yığınlarım.. çok küfür ettim bu sabah.. çok sövdüm uzağına, yakınına, varhğma, yokluğuna, tanıdığıma, tamştığıma, ayrılığıma, ayrı dünyama! bi şey değişmedi belki ama.. içi rahatladı yanağıma birakip gittiğin piçlerin.. ben senin yumurtanı dölledim, sen benim gözyaşımı.. sen dokuz ay bekleyeceksin, ben dokuz gün bekleyemedim.. ne zaman kapasam gözlerimi, tekmeliyor gözkapaklanmı çocukların.. bıraktığın yerde küfleniyor küfürlerim.. gelsen hani diyorum.. benim için olmasa da çocukların özlüyor varlığım.. belki sarılırım bu kez.. belki sevdiğimi söylerim.. kim bilir belki bırakmam bir daha, "gidiyorum" dediğinde.. cehennemin dibine giden yolu işaret etmem sana.. belli mi olur "gitme" derim belki.. kendim için değil tabii ki.. ama annesiz büyüsün istemiyorum çocukların.. gelsen hani diyorum.. "belli olmaz" deme bana, uzandım kaderin üzerine: bekliyorum.. don artık.. çocukların bekliyor seni yanağınım dudağıma kavuştuğu köşede..

a ş k b ü y ü k h a r f l e b i t e R / T a n ı t ı m / K i n y a s K a r t a l