Yerin seni çektiği kadar ağırsın

Kanatların çırpındığı kadar hafif…

Kalbinin attığı kadar canlısın

Gözlerinin uzağı gördüğü kadar genç…

Sevdiklerin kadar iyisin

Nefret ettiklerin kadar kötü…
Ne renk olursa olsun kaşın gözün

Karşındakinin gördüğüdür rengin…

Yaşadıklarını kar sayma

Yasadığın kadar yakınsın sonuna

Ne kadar yaşarsan yaşa,

Sevdiğin kadardır ömrün…
Gülebildiğin kadar mutlusun

Üzülme bil ki ağladığın kadar güleceksin

Sakın bitti sanma herşeyi,

Sevdiğin kadar sevileceksin…
Güneşin doğuşundadır

Doğanın sana verdiği değer

Ve karşındakine değer verdiğin kadar insansın

Bir gün yalan söyleyeceksen eğer

Bırak karşındaki sana güvendiği kadar inansın…
Ay ışığındadır sevgiliye duyulan hasret

Ve sevgiline hasret kaldığın kadar ona yakınsın

Unutma yağmurun yağdığı kadar ıslaksın

Güneşin seni ısıttığı kadar sıcak.

Kendini yalnız hissettiğin kadar yalnızsın

Ve güçlü hissettiğin kadar güçlü.

Kendini güzel hissettiğin kadar güzelsin…
İşte budur hayat!

İşte budur yaşamak!

Bunu hatırladığın kadar yaşarsın

Bunu unuttuğunda

Aldığın her nefes kadar üşürsün

Ve karşındakini unuttuğun kadar

Çabuk unutulursun
Çiçek sulandığı kadar güzeldir

Kuşlar ötebildiği kadar sevimli

Bebek ağladığı kadar bebektir

Ve her şeyi öğrendiğin kadar

Bilirsin…

Bunu da öğren,

“Sevdiğin kadar sevilirsin”

CAN YÜCEL